به قلم سردبیر

علم‌سنجی، ارائه تصویر ساده از پدیده پیچیده به منظور ارزیابی ظرفیت و عملکرد پژوهشی افراد حقوقی و حقیقی از پایگاه داده‌های Bibliographic استفاده می‌گردد. علم‌سنجی (Scientometrics)، علم سنجش و تحلیل علم است که معمولاٌ با استفاده از یکی از شایعترین روش‌های کتاب‌سنجی به نام تحلیل استنادی صورت می‌پذیرد. در تحلیل استنادی، از استنادهای منابع علمی برای تحلیل و درک میان منابع علمی یا پژوهشگران استفاده می‌گردد. شاخص‌های علم‌سنجی که توصیف‌کننده کمی و کیفی انجام پژوهش در دانشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی و توسط پژوهشگران می‌باشند، می‌توانند به عنوان عناصری مفید و کارآمد در مدیریت پژوهش در سطح خرد و کلان و تخصیص بودجه یا رتبه‌بندی مورد کاربرد قرار گیرند. همچنین با درنظر گرفتن اهداف برنامه‌های توسعه در سطح ملی یا موسسه‌ای، شاخص‌های مذکور چراغ راه آینده برای سیاستگزاران خواهد بود. مبنای کار علم‌سنجی، بررسی متغیرهای نویسندگان، انتشارات علمی، مراجع و ارجاعات می‌باشد. تعداد نویسندگان هر موسسه یا کشور بعنوان شاخص فعالیت علمی حائز اهمیت است و مقالات تولید شده نیز تبلور تلاش گروهی افراد مذکور در به ثمر رساندن پرسش‌های تحقیقی می‌باشد. علاوه بر متن مقالات، مراجع مورد استناد مقالات نیز نشان‌دهنده روزآمدی و خاستگاه اندیشه‌های گنجانده شده در متون است. بهمین ترتیب توزیع مقالات مورد citation قرار گرفته، برحسب حوزه موضوعی و تاریخ نگارش منعکس‌کننده جنبه‌های گوناگون علائق و منافع محافل علمی مختلف می‌باشند. در پایان توجه خوانندگان گرامی را به چند شاخص مهم علم‌سنجی جلب می‌نماییم. شاخص h که برای محاسبه برون‌داد علمی محققین بکار می‌رود، شاخص G که ارتباط میزان استنادات (ترتیب نزولی) با تعداد مجموع استنادات را برقرار می‌کند و شاخص h-b که ملهم از h-index است و موضوعات مهم و مورد بحث پژوهشی هر رشته علمی را مشخص می‌سازد.